Soms ben ik de weg kwijt, dan monkel ik in mezelf. Dat doe ik op de fiets, of als ik uit het raam staar, ja zelfs als ik de poes aai. Dan borrelen er gedachten in me op waarvan ik zelf sta te kijken en beschik ik over opinies waarvan ik zelf niet wist dat ik ze had.
Allemaal mooi en aardig, maar met een hoofd vol tegenstrijdigheden over dit en dat en ja en nee moet ik niet vergeten dat er weer raapstelen zijn en dat ik ook nog melk moet kopen.
De radio meldt rampspoed: een aanslag op de luchthaven van Brussel. De berichten spreken elkaar tegen. Eén dode, elf doden, meerdere gewonden, een verloren bankpasje. Paniek! Een tweede aanslag in Brussel. In de metro. Meer doden. Mensen met bebloede gezichten.
Buiten rijdt een kleuter op haar fietsje. De wereld is een zooitje en ik heb te stellen met innerlijke roerselen. De poes geniet van de magere zonnestralen. Vanavond eten we stamppot raapstelen.
Diverse Negosie 